Argieffoto (Foto: sasint, Pixabay)
Stemme of skote het skielik in die donkerte opgeklink (is gehoor), en het in die leë gebou weerklink (geëggo), of die saal het van die gejuig of uitbundige sang weerklink.
weerklink
’n klank of klanke herhaal; weergalm: Ons stemme het in die leë huis weerklink. Die saal het weerklink van die gehoor se gejuig/applous.
opklink
1 Hoorbaar waarneembaar word of begin word: Daar is ‘n ligte blos op haar wange toe sy verskyn en die applous harder as tevore opklink (E. Spence: Kaleidoskoop, 1970, 6). Hy skrik effens, want hy het nie bedoel dat sy stem so hard moet opklink nie (B. Smit: Een, 1967, 80). Die Westminister-gelui is die een wat elke kwartier opklink, totdat hy op die uur sy volle deuntjie speel (Boerdery S.A., Augustus 1971, 46).
2 Na vore of tot uiting kom: Waarskuwings het uit die koerantopskrifte opgeklink: “Gevaarligte brand vir universiteite … “ (E. Botha in Aambeeld, Herfs 1988, 3). Hier klink ‘n menslike stem op wat in so baie van die ander gedigte gedemp is (H.A. Mulder in D.J. Opperman: Opstelle, 1961, 59).