Argieffoto (Foto: tookapic, Pixabay)
weggooi
1 (a) ontslae raak van; eenkant toe gooi; wegwerp: ‘n sak verrotte aartappels weggooi
(b) verlore laat raak/gaan: Sy het die sleutel weggegooi, en nou kan niemand dit kry nie
(ook figuurlik) jou goeie naam weggooi deur oneerlike gedrag
2 nie gebruik nie, verkwis: ‘n kans weggooi; geld op ‘n mislukte onderneming weggooi
3 in die steek laat; verwaarloos: Hy het sy gesin/kinders weggegooi
wegdoen
ontslae raak van; verwyder; opruim; uitvis: Mense moet hul wapens wegdoen; ons sal die ou metode moet wegdoen
dispose of iets (wat nie weer gebruik kan word nie) wegdoen of weggooi [NIE: wegdoenbare doeke]
do away with iets afskaf, laat vaar, daarvan ontslae raak, dit uitskakel, verwyder of wegmaak